…önce…
İnce bir çizgiydi hayat,
Seninle benim aramda…
Senin yanı başın papatya tarlası,
Yanı başım uçurum…
Suskunduk, kelebekler kadar suskun…
Yıldızı parlamıyordu gözlerinin,
bakışlarında aysız bir karanlık,
Suskunduk, bir adım sonram boşluk…
Mecali olmayan sözler gibi geçip
gidiyordun,
Biliyorum, sonrası turuncu bir
yalnızlık…
…o anda…
Geçip gidiyordun,
Korkuyordum kıyılarına vurup kalmaktan,
Büyüyordu içimdeki çocuk,
Vazgeçip sinmekten köşelerime…
Bir dalgın soytarı oluyordu,
Dua eden bilinmezliğe; hayalleri için.
Ve içinde büyüyordu;
Ardından kadınların gülüp, eğlendiği,
Kör bakışlı bir kedi…
…ve şimdi…
Uzak bir düş gibi,
Yanı başımdasın…
…sonrası…
Ben; beyaz kağıt üzerindeki mürekkep
lekesi…
İlkayCeyhan
13
Mayıs- 06 Haziran 2012
İstanbul
